As the wind turns

As the wind turns

Met in de hoofdrol de KPWT en de IKA

De NKV raadt Nederlandse rijders af om dit seizoen mee te doen aan de KPWT– wedstrijden. De vraag is hoe het zover heeft kunnen komen dat de Nederlandse nationale bond één van de langst lopende wereldcompetities aan de kant zet en bestempelt als onbetrouwbaar. Om hierachter te komen dook Access in de inmiddels ordinaire ruzie die de KPWT en de overkoepelende International Kiteboarding Association (IKA) via internet voeren. Door middel van foto’s, brieven, getuigenverklaringen en bevriende media proberen de partijen vriend en vijand te overtuigen van het eigen gelijk. Hoofdrolspelers in dit verhaal zijn promotor Frédéric Gravoille van de KPWT en Markus Schwendtner, executive secretary van de IKA .

Het verhaal rond de IKA, KPWT en de PKRA in een notendop. Plots was daar in 2009 de International Kiteboarding Association (IKA), die gesteund werd door een aantal nationale bonden, waaronder bijvoorbeeld de NVWK, de Nederlandse Vereniging voor Wedstrijd Kitesurfers, dat op landelijk niveau de wedstrijdsport ondersteunt. Zowel NVWK als IKA is een non-profit organisatie die zich inzet voor de nationale en internationale kiteboardcompetities. Met als hoger doel om de sport Olympisch te krijgen. Ook de KPWT sloot zich aan bij de IKA. De PKRA wilde in het begin niks weten van de bemoeienis van de IKA, zij hadden immers de rijders van het hoogste niveau. De KPWT kwam vervolgens niet met de afgesproken financiële middelen bij de IKA, waardoor de relatie tussen de KPWT en de IKA verslechterde. De PKRA was inmiddels wel aangeschoven bij de IKA.

Maar zoals reeds aangegeven, het conflict draait om de KPWT en de IKA, dus houden we het even bij die twee. Vorig jaar (2009) had de KPWT een volwaardige tour. Al sinds 2007 nam de Belgische Leander Vyvey deel aan de KPWT. Voor hem was het de spectaculaire, naar het publiek gerichte vorm van jurering, die hem aantrok. Leander doet ook wel eens mee aan de PKRA, maar vindt het jammer dat daar trucjes zoals de ‘jesus walk‘ en dergelijke kleine ‘freestyle variaties’ niet welkom zijn. Sander Lenten eindigde in eerdere jaren nog wel eens hoog tijdens de KPWT. Hij heeft wel eens meegemaakt dat door de KPWT onaangekondigd een deel van het prijzengeld werd ingehouden. Sander ervoer dat als harder werken voor hetzelfde geld.

Toby Brauer, eigenaar van de website Kiteforum komt met soortgelijke klachten over de KPWT. Ten eerste is volgens hem een contract met de IKA niet nagekomen. In het contract zou staan dat honderd procent van het prijzengeld aan de rijders uitgekeerd moet worden en dat daar geen tien procent van ingehouden mag worden. Volgens Toby heeft Frédéric eerst verklaard dat die tien procent naar de IKA ging. Later verklaarde Frédéric dat vijf procent van het geld naar de IKA ging en vijf procent kostencompensatie voor de KPWT was.

Kristin Boese werkte eerst vrijwillig voor de KPWT in het rijderscomité. Hiermee wilde ze de tour professionaliseren. Maar volgens haar veranderde haar voorheen goede relatie met Frédéric nadat ze vanuit het rijderscomité wijzigingen voorstelde voor de KPWT. Kristin stelt dat het prijzengeld bij de KPWT, in tegenstelling tot bij de PKRA, soms wel maanden op zich laat wachten. Tevens vertelt ze dat Frédéric in 2008 een som van 800 euro van haar 2400 euro prijzengeld inhield om redenen die volgens haar verzonnen zijn. Daarnaast kreeg ze in Duitsland een boete van 200 euro voor het niet hebben van een KPWT-sticker op haar board en werd meer geld ingehouden door Frédéric, met voor Kristin onverklaarbare reden.

Voor Frédéric zijn de redenen van het inhouden van prijzengeld maar al te duidelijk. Sowieso vindt hij Kristin Boese een vriendje van Markus Schwendtner van de IKA. In een verklaring over het ingehouden prijzengeld, die Frédéric stuurde naar zijn hele mailinglijst, geeft hij aan dat  Kristin door het wedstrijdveld heen zou hebben gevaren tijdens een heat. Tevens zou ze de KPWT schade hebben berokkend door niet mee te werken aan de prijsfoto aan het einde van het evenement.

Kristin weerlegt deze beschuldigingen op het niet meewerken aan de prijsfoto na. Volgens haar probeerde ze gedurende het evenement contact te krijgen met Frédéric om problemen uit te praten, maar kreeg ze geen respons. Als protest besloot ze haar gewonnen prijs voor het gezicht te houden tijdens de prijsuitreiking.

De eerst wedstrijd van de KPWT op Jamaica in het seizoen 2010 loopt uit op een regelrechte ramp. De op Jamaica aanwezige Nederlander Mark Offerman meldt dat de lokale organisator, Eugene Smith, er vandoor is gegaan met het geld. Wat volgt is een hachelijk avontuur dat door een andere aanwezige Nederlander, Peter de Graaff, wordt beschreven als een slechte maffiafilm. Drie leden van de organisatie van de KPWT krijgen door woedende Jamaicaanse ondernemers pistolen op het hoofd gedrukt in een wanhoopsdaad hun geld terug te krijgen. De KPWT doet aangifte tegen Eugene Smith en blaast de wedstrijd af, waarmee de meer dan tien jaar oude competitie op het dieptepunt van haar bestaan belandt. Later blijkt dat Marcus Schwendtner van de IKA mailcontact had met Eugene Smith, waarin Marcus waarschuwde dat de KPWT de deelnemerslijst niet kon waarmaken. Een opmerkelijke actie van de al lang niet meer objectieve IKA.

Leander Vyvey vertelt door dit soort voorvallen zich tegen de agressieve strategie van de IKA te willen keren. Toch hoopt hij dat de IKA een grote meerwaarde voor de sport kan betekenen, maar anderzijds hoopt hij dat meerdere organisaties blijven bestaan. Een gezonde competitie tussen de organisatoren, moet op termijn betere resultaten, grotere wedstrijden en een goed gestructureerde ondersteuning voor de atleten meebrengen. Volgens Leander wordt op het moment dat organisatoren alleen aan de top komen, dikwijls vergeten in het belang van de sport en de atleten te werken, en komen de persoonlijke belangen van de organisatoren meer naar boven.

Als klap op de vuurpijl krijgt de KPWT van de rechter te horen, dat ze zich geen officiële organisator van een wereldkampioenschap kiteboarden meer mogen noemen. Dat heeft de rechter besloten in een rechtszaak tussen de IKA en de KPWT. Saillant detail is dat de rechtszaak is aangespannen door de KPWT zelf om te bewijzen dat de IKA geen rechtsgeldige uitspraken deed.

De vraag is of de KPWT deze tegenslagen te boven zal komen. Het zou goed zijn voor de sport als er meerdere tours zijn, maar de vraag is of de KPWT en de IKA ooit nog door één deur zullen gaan.