Maandag deadlinedag. Tijd voor een downwinder.

Het einde. Daar begin ik mee deze week. Maandag is deadlinedag. En dus na de eerste bak koffie meteen mijn mail in duiken. Toch nog even Facebook kijken. Een berichtje van Gerard. Of ik wil gaan downwinderen. Over een half uur vertrekt de auto. Het regent buiten. De bomen gaan heen en weer. De slaap zit nog in mijn ogen. Ik heb een deadline. En ik zou nog bellen over een nieuwe opdracht. Ik laat het allemaal vallen en spring op de fiets. Op naar het strand.

De maandagmorgen. Terwijl hordes Amsterdamse voetbalfans met een kater achter hun beeldscherm zitten te knikkebollen fiets ik tegen de regen in richting het Scheveningse strand. Hoewel ik dol ben op water is een natte broek ook voor mij geen pretje. Ik denk al aan het moment dat ik klaar ben met de downwinder. Dan moet ik dus die natte broek weer aantrekken.
Gerard, Chris en Olaf. Ze staan er ook al. Klaar om naar het beginpunt van de downwinder gebracht te worden. De overstap van mijn natte broek naar mijn wetsuit is klein. De binnenvoering van mijn wetsuit is nog licht vochtig. Eigenlijk moet ik nog naar het toilet. Maar chauffeur Henk is streng. We moeten gaan. Straks op het water is mijn wetsuit toch al nat. Dat beetje extra vocht kan vast geen kwaad.Pompen. Daar sta ik dan te pompen in de regen. Ik kan er tegen. We zijn aangekomen op het beginpunt van de downwinder en nu kan het optuigen beginnen. Ik heb een kite mee om uit te testen. Nadat ik vorige week de Airush Lithium had gevaren is het nu tijd voor de Gaastra Hatch. Het instapmodel van Gaastra. Ik zie al meteen dat de bar een flinke upgrade heeft gehad. Als board heb ik de F-One Fish 5’6”. Een surfboard dat iets weg heeft van een skimboard. Eerder voer ik dit board op Mauritius toen het heel weinig waaide. En door de breedte en vlakke rockerlijn loopt het surfboard beter hoogte dan het gemiddelde surfboard. Nu eens kijken hoe het board downwind presteert.

Het is rommelig, een klotsbak op zee. Gelukkig blijft de Hatch stabiel in de lucht staan, een goede eigenschap voor een beginnerskite. De kite is niet zo snel en agressief als broertje Jekyll. Iets harder de bar aantrekken dus om de kite de bocht door te krijgen.  Ondertussen leer ik de Fish beter kennen. Bij steile Hollandse golfjes is het bij dit board belangrijk om de achterste voet goed tegen de kicker in de pad aan te zetten. Als ik te ver naar voren of mijn gewicht teveel op het voorste been heb staan hapt het board bij een te steile drop. Het board is stabiel, maar niet zo wendbaar als de 5’10” en 6’0” uit de bamboeserie van F-One. Na een tijdje leer ik het board kennen en weet ik wat mijn voetpositie moet zijn om de golf optimaal in te gaan. Met deze windrichting en mijn voorliefde voor de reguliere stance is dit werken aan mijn backside topturn. Met de wind van links in Zuid-Afrika was het ook al feest en daar heb ik nu profijt van. Ik ga er makkelijker harder in zonder de controle te verliezen. Onderweg wissel ik nog van board met Gerard die met een 6’2” Takoon Burning staat. Die langere boardjes zijn toch wat makkelijker qua voetpositie wat mij betreft. Bij terugkomst op de club een uitsmijter met spek en kaas. Lekker.
Vormgever Ydwer aan de lijn. Waarom ik de telefoon niet opnam? Oja, het was deadlinedag. Ik had alles laten vallen. En ik was gegaan. Ik stond op het water.  Ja, dat snapt Ydwer wel. Dat zou hij ook graag willen. Snel fiets ik terug naar kantoor. De werkweek is weer begonnen.