Tagarchieven: Texel
Kitesurf-Expeditie TVTA
Daan Groot belt. Of ik wil meeliften met zijn expeditie. De dag waarop hij en Florian Julius meer dan een jaar hebben gewacht lijkt er namelijk aan te komen. Een downwinder niet geheel zonder risico. Van Texel tot aan Ameland. Ik vind het een overweldigend idee. Maar ik twijfel of mee ga als ik zie dat er wellicht onweer te verwachten valt.
Uitzoekwerk
Een tocht over zee met een kite is een riskante onderneming die gedegen voorbereiding behoeft. Alleen op zee dobberen hou je niet lang vol.
Van eiland tot eiland kitesurfen is een riskante onderneming. Tussen de eilanden is de stroming sterk doordat de Waddenzee elke 12 uur en 25 minuten volloopt en weer leegloopt. Bij een afgaand getij gaat de stroming richting Noordzee en bij opgaand tij stroomt het de Waddenzee op. Omdat je in geen geval over de Waddenzee mag kitesurfen en omdat het leuker is met wat uitdagende golven werd het een tocht over de Noordzee. We gingen met afgaand tij voor extra druk in onze vlieger.
Daan Groot (links) runt samen met Eddy Lansink kiteboardshop en school Versus en is zeven dagen in de week met de wind bezig. Hij komt al van kleins af aan op de eilanden en kent de condities. Enkele jaren geleden had hij het plan opgevat om een lange downwinder langs de eilanden te maken. Florian Julius (rechts) is naast zijn werk als webontwikkelaar onderdeel van de KNRM op Texel. Hij was er ook meteen voor in en samen wachten ze op de perfecte dag.
Florian klaar voor de start.
De windrichting moest goed zijn, want bij elk eiland moesten we makkelijk en snel in de juiste hoek kunnen varen. Snelheid is een belangrijk punt als je een lange afstand gaat ondernemen. Want alle tijd die je op het board staat wil je eigenlijk zoveel mogelijk kilometers maken. De voorspellingen van de windsnelheid liepen uiteen tussen de 20 en 30 knopen en de richting was precies goed om eerst in een lange rak langs Vlieland te steken en dan schuin met de wind mee naar Terschelling.
Onweer
Ik belde af. De expeditie leek me prachtig, maar in de voorspellingen was onweer gegeven. En je wil niet tussen Vlieland en Terschelling varen terwijl een donderwolk zich boven je ontwikkeld. Helaas, ik ging niet mee.
Ook voor Daan en Florian leek dat een domper, totdat Florian ons op een uitgebreide onweersverwachting wees die te vinden was op de website van het KNMI. Het onweer zou na 3 uur ’s nachts geklaard zijn. En wij zouden rond acht uur gaan vertrekken op Texel. Ik ging toch mee. De expeditie kon gaan beginnen.
De uitgebreide onweervoorspelling van het KNMI.
Fakkels, messen en Flywaves.
De wekker ging die morgen om half zes. Naast de noodnummers die KNRM-er Florian had verzameld namen we ‘waterdichte’ rugtassen mee met eten, messen en fakkels voor als we in nood zouden geraken. Tevens hadden we crashvesten voor extra drijfvermogen en om een impact van een val onderweg wat te breken. Florian ging op een twintip van North. En Daan Groot en ik voeren op de Flyboards Flywave. Een golfrijboard met twintipconstructie die ontwikkeld is samen met golfrijder van het eerste uur: Ruud Overwater. Hoewel ik het board nog niet heel vaak had gevaren bleek het achteraf een briljante keuze. Door de opstaande neus van het board en de uitstekende balans kon ik tijdens de downwinder goed rechtop blijven staan zonder dat het board hapte, onderweg wat golven meepakken en lange stukken racen. Tevens kan ik de voetbanden scharen onder de comfortabelste op de markt. Tijdens de downwinder heeft niks geïrriteerd.
Golfje pakken op Terschelling.
Zwaaien naar een Terschelling local.
De drie musketiers.
Racen langs de kust.
Golven tussen de eilanden zijn onvoorspelbaar door de verschillende stromingen.
We schatten dat we 100 kilometer hebben gevaren. Hemelsbreed is het stuk van Texel naar Ameland ongeveer 85 kilometer. Maar omdat ik het zekere voor het onzekere wilde nemen bij de oversteek tussen de eilanden stak ik ver door naar buiten op de Noordzee. Vanaf Terschelling voeren we dicht langs het strand en begonnen we te racen. Daan Groot stond met een Ozone Catalyst 8 meter. Florian Julius met een Slingshot RPM 6 meter. En ik stond met een Takoon Reflex van 7 meter. We waren de hele rit perfect gepowered tot aan Ameland waar de stroming heel sterk met de wind mee stond, waardoor we de kites wat vaker moesten loopen.
Loopend varen.
De enige rustpauze die we namen was op Terschelling waar we de vliegers neerlieten en even wat eten en drinken uit onze rugtassen haalden. Ook bleven we onderweg op elkaar wachten. Drijvend op de rugtas of zittend op het strand.
Florian gaat mijn kite landen.
Zand erover.
Even communiceren dat alles goed gaat.
Uiteindelijk hebben we vier uur over de expeditie TVTA gedaan. Met een geschatte afstand van ongeveer 100 kilometer hebben we dus gemiddeld 25 kilometer per uur afgelegd. Aangekomen bleken twee van de drie Overboard rugtassen niet waterdicht te zijn geweest. Gelukkig hadden we voor de zekerheid extra plastic tassen om onze kleren heen gedaan en konden we met droge kleren en een voldaan gevoel de bus naar de boot van Ameland nemen.
Het expeditieteam met van links naar rechts Florian Julius, Stefan van der Kamp en expeditieleider Daan Groot.
En zoals altijd breekt de zon door als je klaar bent.
Gelukkig crashte ik mijn kite maar een keer de hele downwinder. Toen ik op Terschelling teveel op een local aan het letten was. Hop, kite in de golven.
Conclusie
De Expeditie TVTA was geslaagd. Het verliep voorspoedig. Dat we deze tocht aandurfden heeft te maken met onze lichamelijke conditie en jarenlange ervaring met kitesurfen in uiteenlopende omstandigheden. Daarnaast was de gedegen voorbereiding van Daan Groot en Florian Julius van essentieel belang. Zij hielden de weersvoorspellingen en getijdentabellen nauwlettend in de gaten. Van tevoren was er de natuurlijke spanning, maar het verliep volgens plan. Tussen de eilanden vaarden we altijd op safe. Langs de eilanden kon er wat meer gespeeld worden. Omdat ik die dag op tijd thuis moest zijn en dus de boot moesten halen hebben we er helaas geen TVTAS van kunnen maken. Voer voor een volgende expeditie.